සැබෑ කම්කරුවා කවුද ?

කම්කරුවන්ගේ මුනිවරයා ලෙස ශු.ජුසේ තුමා අභිෂේක කර ඇති දෙවියන් වහන්සේ විසින් මෙලොවට එවු ක‍්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ සුරැකි පියා ලෙස ශු.ජුසේ තුමාට හිමිවන්නේ සුවිශේෂි තැනකි. උන්වහන්සේ ඉතා අල්පේච්ච ජීවිතයක් ගත කල ශුද්ධවන්තයෙකි. ශු.ජුසේ තුමාගේ ජීවන වෘත්තිය වූයේ වඩු වැඩය. එතුමා තමාගේ කාර්යය දෙවින්දුන් අභිමතය අනුව ඉටුකල නිසා කම්කරු දිනයේ අරක්ගත් මුනිවරයා ලෙස ශු.සභාව පිළිගත්තේය.

උන්වහන්සේ ගැන කතා කරන විට අතී ධර්මිෂ්ට වුත් අතී කිකරු වුත් යන විශේෂණ පද දෙක යොදා ගනි. ශු.බයිබලය තුළ අතිධර්මිෂ්ට යනු තමාගේ කාර්යය විශ්වාස වන්තව දෙවිඳුන් අභිමතය අනුව ඉටු කිරිමය. ශු.ඡුසේතුමා නිහඩ ගොඵ චරිතයක් වුවත් ශු.මතෙව් තුමාගේ සුවිශේෂය තුළ ශු.ඡුසේතුමා ගැන ස්වල්ප වශයෙන් සඳහන් වුවත් එය කිකරුකම ධර්මිෂ්ටකම යන ප‍්‍රබල උතුම් ගුණාංග කැපී පෙනෙන ලෙස සඳහන් වෙයි උන්වහන්සේ දෙවියන් වහන්සේ දුන් කාර්යය තේරුම් ගෙන දේව අණට යටත්ව ඉටු කළේය. ශු.මතෙව් තුමාගේ සුවිශේෂයට අනුව ශු.ඡුසේතුමා සත්පුරුෂයෙකු විය. (මතෙව් 1:9-21) මරිය වහන්සේ ප‍්‍රසිද්ධියේ නින්දාවට නොපමුණුවන අදහසින් රහසින් ඇය අත්හැර දමන්න සිතා ගන්නේ එනිසාය. පසුව දේව හඩට කන්දුන් නිසා එතුමියව සරණ පාවා ගෙන ගැලවීමේ සැලැස්මට දායක වන්නේය.

The feast of Christ the king.

Gospel. Lk. 23:35-43.

Jesus is mocked by the people while he hangs on the cross. There was an inscription on the cross which said that He was the king of the Jews. One of the two thieves rebuked Him while the other requested the Lord to remember him when he comes to His kingdom. And the Lord granted him his request then and there.

Reflection.

Today (24th Nov '13-Thirty Fourth Sunday in Ordinary Time.) as we celebrate the feast of Christ the King, the readings focus on the state of Christ’s kingship, the state of the kingdom and its blessings. God’s kingdom exists from the beginning and His authority too prevails from the start. No one can be a bar to His kingdom for it is the Father who sustains it, and only the righteous will survive and inherit this kingdom. All those who turn to Him will be saved and given the inheritance of the kingdom under the kingship of Christ.

කි‍්‍රස්තු රජාණන්ගේ මංගල මහෝත්සවය

ශු.ලූක් 23 : 35 - 43 (සාමාන්‍ය සමයේ 34 ඉරුදින - නොවැම්බර් 24)

රජකම් ඇත්තේ රජකමේ නොව රජකම් කරන විධියේය. අද අපට ශු. සුවිශේෂයෙන් හමුවන්නේ අපරාධකාරයෙකු ලෙස මැරුණු රජ කෙනෙක්වය. ඔහු මියයන විට හැමෝම ඔහුට වද දුන්හ. වචනයෙන් පවා පීඩා කළහ. ගැරහීම් කළහ. මේ සරදම් සහ ඉවරයක් නැති කෙනහිලිකම් මැදින් ඔහු ඔහුගේ රජකම් කරන විධි වෙනස් කළේ නැත. අවසානයේදී මියැදෙන්නට මොහොතකට කලින් ඔහුගේ රාජකීය බවක් ඇති බව ඔහු සමගම දුක් විදිමින් සිටි තවත් කෙනෙක් දැක ගත්තේය. ‘‘ඔබ රජවී වඩිනා විට මාද සිහිකළ මැනව’’යි ඔහු කීය. ‘‘අද ඔබ මා සමග පාරාදීසයේ සිටින්නේ’’ යැයි ඔහු පෙරළා උත්තර දුනි.

Destruction of the temple at Jerusalem...

Gospel.Lk.21:5-19.

Jesus speaks concerning the destruction of the temple at Jerusalem which the Jews thought could never be destroyed. He also foretells the end of time which will be preceded by wars earthquakes, famines, terrors,…etc. False prophets too would appear. But the Lord promises to be with the faithful.

Reflection.

As we come to the end of another liturgical year, as it is customary the readings remind us about the end time. This end of time is

spoken by way of warning and instructions. Christ wants us to keep away from sin so that we will be ready for the day. The readings also show how it will happen so that we will recognize the signs and know that; it is happening. It may not happen today or tomorrow; therefore instead of idly watching and waiting, we should fulfill our daily tasks. Nevertheless we should be attached to the Lord for Christ vows to guide and protect those who are His.

අපගේ ගාමක බලය ඇත්තේ පවත්වන සම්බන්ධතාවලයි

ශු.ලූක් 21 : 5 - 19

ජේසු සමිඳුන් අද ජෙරුසලමේ දේව මාළිගයේ යෝද බිත්ති වල අනාගතය ගැන කතා කිරීමට යොදාගත් පද හරි භයංකාරය. උන්වහන්සේ කියන්නේ ගලක් පිට ගලක් නොසිටින පරිදි ඒවා බිඳ වැටී යන බවය. මෙය උන්වහන්සේගේ තාත්තා සලමොන් රජතුමාට දුන් අනාවරණ අනුව ගොඩනැගූ උන්වහන්සේගේම වාසස්ථානයට යන කලදසාවයි. එබැවින් එය ඊශ‍්‍රායලයේ සංස්කෘතික ගර්වයට උන්වහන්සේ එල්ල කළ පහරක් ලෙස සැලකීම වැරදිය. උන්වහන්සේ කතා කරන්නේ දෙවියන් වහන්සේගේම  වාසස්ථානය එහි පවුරු පදනම් වලින් සොලවනු ලබන කාලය පැමිණෙන බවයි. ඇත්තටම උන්වහන්සේගේ ශරීර කූඩුවේම මේ කම්පනයත් දෙදරුම්දීමත් දැනටමත් උන්වහන්සේට දැනුණි. දෙවියන් වහන්සේට උන්වහන්සේගේ එකම පුතාව අහිමි වන දවස ලංවන බව දෙවියන් වහන්සේටත් දැනී තිබුණි. ජේසු සමිඳුන් අද කතා කරන්නේ මේ ගැඹුරු දෙදරුමත් ඉරිතලා යෑමත් ගැනය. එනම් තාත්තාට දැනෙන දේවල් සහ පුතාට දැනෙන දේවල් ගැනය. මේ දෙදෙනාට අභ්‍යන්තරිකව දැනෙමින් තිබෙන දේවල් ගස් ගල් කඳු පර්වත ඉර හද තරු අතර සිදුවන විපර්යාසයන්ට සම්බන්ධ කිරීමෙන් උන්වහන්සේ අපට පෙන්වන්නේ අහසේ සහ පොළොවේ ඇති හැම දෙයක්ම එකකට එකක් සම්බන්ධ බවය. මිනිස් ජීවිතය පමණක් නොව මුළු විශ්ව ජීවිතයම එකක් බවය. ඒ මුළු විශ්ව ජීවිතයම තාත්තාගේද පුතාගේද ඇඟට බලපායි. මෙය ශු. පාවුළු තුමාට දමස්කයේදී දර්ශනය වෙමින් ජේසු සමිඳුන් කී වචන වලින් පැහැදිළි වෙයි. සාවුල් කි‍්‍රස්තියානි භක්තිකයන් වෙත එල්ල කළ හැම කඩු පහරකින්ම ඒ වන විටත් උත්ථානවී ස්වර්ගාරෝහණය වී සිටි කිතු සමිඳුන්ට බලපෑවේය. මට පහර දෙන්නේ ඇයිදැයි උන්වහන්සේ ඇසූ කළ සාවුල් පුදුම වූයේ එබැවිනි. කි‍්‍රස්තු ආගමේ පරම සත්‍යය එකකට එකක් යාවුණු ජාලා බැඳීමකි. එහි යටි අඩියේම ඇත්තේ තාත්තා කෙනෙකු සහ පුතෙකු අතර ඇති මහ බැඳීමකි.

Two worshipers going to pray......

Gospel. Lk. 18:19-14.

Jesus relates the parable of the two worshipers going to pray. One, a Pharisee and the other a tax collector. The latter humbly repents before God. And Jesus says that the second one was the recipient of God’s grace than the one who exalted himself.

Reflection.

The readings invite us to be humble and place all our trust and hope in the Lord. They also invite us to open ourselves to the Lord and to turn to Him for help. For, he raises the weak and the fallen that turn to Him. He protects and guides those who are His. He blesses those who are genuine and humble. To those who are open, he opens himself up. Therefore let us humbly surrender ourselves to Him.

Another reading ( Sir. 35: 12-14, 16-19.- God is being presented to us as just and fair. He is not partial towards the poor. He will listen to the weak and the fallen. To all those who turn to him for help he will give His blessings. But He will have a special concern to the fatherless and the widow.)  shows us that the Lord is just and fair. Therefore he is impartial. He will listen to the weak and the fallen and to all those who turn to Him out of faith and love. He will not ignore the supplications of the fatherless nor the widow when she pours out her story; the one whose service is pleasing to the Lord will be accepted, and his prayers will reach the heavens. We are weak and fallen let us turn to the Lord with faith and love.

පල්ලියට ගොස් යාච්ඤා කළ යුත්තේ ඇයි?

ශු. ලූක් 18 : 9 - 14

මෙම ශුද්ධ සුවිශේෂයෙන් අපට හමුවන්නේ පල්ලියට එන දෙදෙනෙකි. එක්කෙනෙකු එන්නේ පුරුද්දටය. අනෙක් එක්කෙනා එන්නේ පල්ලියට එන්නේ ඇයි දැයි හරියටම දැන ගෙනය. එම නිසා ඔහු පල්ලියේ මහදොරකඩ සිටගෙන සිටියේය. ඇතුළට ඒමටවත් තමන් සුදුසු නැතිබව කීවේය. අතිත් ලයට ගසා ගනිමින් ලෝකයේම සිටින පව්කාරයා තමා බව සිතුවේය. ඊට හේතුව පල්ලිය ලඟට යන විට ඔහුට එහි ඇතුලේ සිටින පරිශුද්ධයාණන්ගේ වැඩ සිටීම දැනුණි. පල්ලියේත් කඩමංඩියේත් වෙනස එක සැනින් ඔහුට දැනුණි.

 එහෙත් අනෙක් එක්කෙනාට මේ කිසිත් දැනුණේ නැත. ඔහු පල්ලියට ගියේ කඩසාප්පුවකට යන ලෙසය. ඔහු ඇතුළටම ගොස් හිඳ ගත්තේය. වරින් වර පස්ස හැරී දොරකඩ සිටගෙන හිඳින කෙනා දෙස හොරෙන් බැලූවේය. දෙවියන් වහන්සේ සමඟ මුදලාලි කෙනෙක් සමග ගණන් හිලව් කතා කරන පාරිභෝගිකයෙකු ලෙස කතා කරන්න පටන් ගත්තේය. තමන්ටද ඇති සුදුසුකම් ගැන සාකච්ඡුා කළේය. උදාහරණයට පල්ලියෙන් පිට සිටගෙන හිඳින කෙනාව මතක් කළේය. තමන්ගේ හොරණෑව පිම්බේය. ඔහු පල්ලියෙන් නැගිට ගෙදර ගියේ පුරුද්දට පල්ලි ආ අප බොහෝ දෙනෙක් ගෙදර යන විධියටය. ජේසු සමිඳුන් පරිසිවරයා ගැන කියනෙ ද් අද පල්ලි එන අපට හරි අදාලය.

Judge and the widow

Gospel. 18: 1-8.

Jesus through the parable of the Judge and the widow, teaches His disciples to keep on praying with ought loosing to heart.

Reflection.

This readings remind us of the power of constant prayer. They remind us to pray always and not losing heart. While we keep on praying constantly we should make use of the scriptures and the teachings of the Apostles (tradition) as they are revealed by God and are divinely inspired. Therefore they are full of power, and we only have to put in faith.

අපි ආඩම්බර මිනිසුන් බවට පත්වූයේ කෙසේද?

ශු: ලූක් 18 :1 - 8


වැන්දඹුවට සාධාරණය  ඉටුකර දීමට මේ දුෂ්ට විනිශ්චයකාරයා තීරණය කරන හේතුව දැන් අපි දනිමු. එහෙත් එය අපේ යාච්ඤාවලට උත්තර දෙන දෙවියන් වහන්සේට උපමා කිරීම වැරදිය. දෙවියන් වහන්සේට කරදර කිරීමට අපට බැරිය. දෙවියන් වහන්සේ අපේ කරදරයෙන් බේරීමට අපේ ඉල්ලීම් ඉටුකරන කෙනෙක්ද නොවෙයි. මෙහිදී ජේසු සමිඳුන් අවධාරණය කරනනේ යාච්ඤාවේ ඇති අවශ්‍යතාවයය. ඒ තරමට යාච්ඤාව නැතිවම බැරිය. මොනම විධියකින්වත් එය අතපසු නොකළ යුතු බව උන්වහන්සේගේ මතයයි. මෙය තේරුම් ගැනීමට ශුද්ධෝත්තම ප‍්‍රැන්සිස් පාප්තුමා පත්වූ දිනවලදීම අපට කී දෙයක් අපට උපකාර වෙයි. 

උන්වහන්සේ කීවේ අපි දෙවියන් වහන්සේට යාච්ඤා නොකරන්නෙමු නම් ඉන් අදහස් වන්නේ සාතන්ට යාච්ඤා කරන බවය. එනම් යාච්ඤා යනු දේව සම්බන්ධතාවයේ පැවතීමයි. එම සම්බන්ධය රැක නොගතහොත් ඉබේටම අප අන්ධකාරය සමග සම්බන්ධයකට ඇතුළු වෙයි. මෙහිදී පැහැදිලි වන්නේ අපේ ඇසට නොපෙනෙන අන්ධකාරයක් නිතරම අප වටා කැරකෙන බවය. ඉන් මිදීමට නම් දෙවියන් වහන්සේ ලඟ වැඩි වැඩියෙන් ගැවසිය යුතු බවය. යාච්ඤාව යනු දෙවියන් වහන්සේ ලඟ දැවටීමය. එය මඟහැරෙන හැම මෙහොතකම අපි අන්ධකාරයට හසුවෙමු. එහි ගිලෙමු. අහසට නැඟි සරුංගලය ගුවනේ පාවන්නේ ගොඩබිමේ සිට එය හසුරුවන කෙනෙක් සිටින නිසාය. ඔහුත් සරුංගලයත් අතර ඇති සම්බන්ධය සිහින් නූල් පොටකි. එහෙත් ඒ නූල් පොට කාටවත් නොපෙනේ. එය කැඩුණු වහාම සරුංගලයට පැවතිය නොහැකිය. එය කඩාගෙන වැටෙයි.

Only one returns to thank the Lord.

Gospel. Lk. 17: 11-19.

Jesus cures Ten Lepers. They are asked to show themselves to the priests. On their way they are cured. But only one returns to thank the Lord.

Reflection.

With this readings invite us to serve the Lord in thanks giving and gratitude. Even though we may not be lepers, fallen ill or been cured we still ought to thank the Lord for what He has been to us. Even if we were to forget the redemption brought by him we still ought to thank for our birth and our continual existence. What if our lives were to end at this very moment? How sad we would be to leave this world and our loved ones and the things both near and dear to us. That is why we should show our gratitude to the Lord by being grateful to Him. The best way to show our gratitude to the Lord is to accept Christ as our Lord and master and to totally dedicate our lives to Him. In other words we should serve Him by way of spreading the good News and bearing witness to the kingdom of God. This is shown quite clearly in the readings of Today. In the Gospel ten lepers go before Jesus and ask him to cure them of their illness. Jesus, seeing their faith advised them to go before the priests. An action, that is done only by those who are cured. The lepers follow the Lord’s instructions. On their way they are cured and one of them came back to thank the Lord. He wanted to show his gratitude to the Lord. Out of the ten only one came back to thank the Lord and that too was a foreigner. The Lord appreciated his gratitude.

කෙළෙහිගුණ නැතිකමේ භයානක ආනිසංස

ලූක් 17 : 11 - 19

වෙන වැදගත් ගමනක් යමින් සිටින ජේසු සමිඳුන්ට මගඳී කැලයක සිට එළියට ඇවිත් තමන්ට දුරින් සිටි බැගෑපත් ආයාචනයක් කරන ලාදුරු රෝගීන් දසදෙනෙකු ගැන අද සුවිශේෂයෙන් අපට ඇසේ. 

බැලූ බැල්මට අපට පෙනෙන්නේ බෝවන භයානක රෝගයක් නිසා ඈතින් සිට තමන් වහන්සේ සමග කතා කරන මේ ලාදුරු රෝගීන් දස දෙනාට ජේසු සමිඳුන් ද එතරම් ලං නොවී දුර තියාම ඔවුන්ව පවිත‍්‍ර වූ බව සහතික කරන පූජකවරුන් අභිමුවට යන්නැයි කියා උන්වහන්සේද හනි හනිකට එතැනින් මාරු වී ගිය බවකි. එහෙත් සිදු වී ඇතතේ ඊට වඩා වෙනස් දෙයක් බව අපට දැනෙන්නේ සුව වූ එක ලාදුරු රෝගියෙකු හැරී අවුත් උන්වහන්සේට ස්තූති කරන විටදීය. තමන්ට ස්තූති කරන්නට වහා හැරී ආ මේ සුව වූ රෝගියාගේ මුහුණ දුටු විගසම ඔහුව උන්වහන්සේ හඳුනා ගත්හ. ඔහුගේ ජාතිය සහ ආගමද උන්වහන්සේ දැන සිටියහ. ඔහු එතැන සිටි එකම අන්‍යාගමිකයා බවත් ඔහු සමාරිය ජාතිකයෙකු බවත් ජේසු සමිඳුන් දැන සිටියේය. 

තවද උන්වහන්සේට ඔවුන්ව හමුවන විට හරියටම එතැන දස දෙනෙකු සිටිය බවත් තමන්වහන්සේ වෙත හැරී ආවේ නැති තව නව දෙනෙක් ඇති බවත් උන්වහන්සේට මතක තිබුණි. මේ මතකයෙන් පෙනෙන්නේ ලාදුරු රෝගයෙන් අවලක්ෂණ වී තිබුණු ඔවුන්ගේ මුහුණ දෙස උන්වහන්සේ කිසි අප‍්‍රසන්නතාවයකින් තොරව බැලූ බවය. ඔවුන් ලඟට ගොස් ඔවුන්ගේ වත ගොත විමසුව බවය. ඔවුන් සමග ආදරයෙන් කතා බහ කළ බවය. වෙන වැඩකට යන අතරතුර තමන්ට හමුවුණු මේ අවාසනාවන්ත මනුෂ්‍යයන් සමග කාලය ගත කිරීමට කැමති වූ බවය. තවද මේ අසාමාන්‍ය කරුණාවෙන් මේ සමාරිය රෝගියාගේ හිත උන්වහන්සේ වෙත ඇඳී ගියේය. ඔහු සුව වූ බව පළමුවෙන්ම උන්වහනසේට කියන්නට දුව ගෙන එනනේ මේ නිසාය. එබැවින් ඔහුගේ හැරී ඒමෙන් ඔහුගේ හොඳකමටත් වඩා අපට පැහැදිළි වන්නේ ජේසු සමිඳුන්ගේ හොඳකමය. 

එහෙත් කෙනෙකු කෙතරම් හොඳ කෙනෙකු වූවත් ඔහුට හොඳ කියන අය සිටින්නේ හරි කලාතුරකිනි. අද උන්වහන්සේට හමුවන්නේ ඒ දුර්ලභ කෙළෙහිගුණ ඇති මිනිසාවය. ඔහු ගැන උන්වහන්සේට එතරම් සතුටක් ඇති වන්නේ එබැවිනි. ‘දස දෙනෙකු සුව වූවා නොවේද? අනෙක් නව දෙනා කොහේද?’ යැයි උන්වහන්සේට ඉබේටම කියවෙති. එය උන්වහන්සේ අනෙක් නව දෙනා ගැන කරන විනිශ්චයක් නොවෙති. හිතේ සතුටට ඉබේටම කියවෙන දෙයකි. තමන් වහන්සේව සොයා ගෙන ආපසු හැරී එන මේ මනුෂ්‍යයාට ඇති වී ඇති සතුටෙන් උන්වහන්සේ තමන්ට මුණ ගැසෙන මිනිසුන්ට සලකන විධිය හරියටම හරි බව දැනගත්තේය.

තමන් කළ හොඳ දෙයක් ගැන තමන්ටම වෙන කෙනෙකුගෙන් අසන්නට ලැබෙන විට හැම මනුෂ්‍යයෙකුටම ජේසු සමිඳුන්ට දැනුණු දේ දැනෙයි. හොඳ මිනිසුන්ට තමන් කරන දේ හරිදැයි හරියටම දැන ගැනීමට වෙන විධියක් නැත. එබැවින් කෙළෙහිගුණ නැති මිනිසුන් සමග වැඩ කිරීමෙන් අපට වැඩියෙන්ම අමාරු වන්නේ අප කරන දේ හරියටම හරි දැයි දැන ගැනීමටය.

අද අපට මේ ලාදුරු රෝගීන් දස දෙනාගේ සිද්ධියෙන් බොහෝ දේ හිතට වදී. පළමුවැන්න නම් ජේසු සමිඳුන් ඔවුන්ට සලකන විධිය ය. දෙවැන්න නම් සුව වූ ලාදුරු රෝගීන් උන්වහන්සේට සලකන විධියය. මේ දෙකම අපට හරි වටී. කෙනෙකු තුළ කෙළෙහිගුණ ඇති වන්නේ කළ දේවල් වලටත් වඩා ඒවා කළ විධිය මතක් වන විටදීය. සමහරවිට අප බොහේ හොඳ දේවල් කරන්නේ ඒ හොඳ ලබන අයට කිසි ලඟ බවක් නෙපෙන්වාය. එසේ කරන වැඩ මතක් වන විට යළිත් අපට ඔවුන් ලඟට දුවගෙන යෑමට ආශාවක් හිතට නොඑයි. එසේම අපට ලංවී දයාබරකමින් අපට සලකන අයවත් කොහෙත්ම නොතකන ගතියක් සමහර විට අපට තිබේ. එබදු හැසිරීමකින් සිදුවන්නේ හොඳ කරන හොඳ මිනිසුන්ට හොඳ කරන එක එපාවීමය. කෙළෙහිගුණ නැතිකමේ භයනාකම ආනිශංසය එයය.

දේව වචනය බෙදා ගන්නා ගරු පියතුමන්ලාගේ සාකච්ඡාව ඇසුරිණි.

www.stjosephschurchkanuwana.org
Ranjan De Mel

අවබෝධ කරගන්නට බැරි අපේ ජීවිත සුලමුල.

ලූක් 16 : 19 - 31 (ධනවතා සහ ලාසරස්ගේ උපමාව) - Luke 16: 19-31

ධනවතා සහ ලාසරස්ගේ උපමාව ජේසු සමිඳුන්ගේ ස්වතන්ත‍්‍ර නිර්මාණයක් නොවේ. එය ජුදා ජනප‍්‍රවාදයේ තිබුණි. එය උන්වහන්සේගේ මුවින්ම කියවීමෙන් එම කතාවට අලූත් අධිකාරී බලයක් ලැබුණ. කතා වස්තුවේ වැදගත්ම කොටස මරණින් මතු සිදුවන දෙයයි. එය කව්රුත් කතාන්තරයක ලීලාවෙන් ඉදිරිපත් කර තිබුණද එය දේව ධර්මයක් බවට පත්වූයේ ජේසු සමිඳුන් එය කී නිසාය.

සඟ ලොවේ සිටින ආබ‍්‍රහම්ගේ තුරුලද නරකාදියේ නොනිමෙන ගින්දරද ගැන ජේසු සමිඳුන් අද කතා කරයි. අද මිනිසුන්ට ස්වර්ගයද නරකාදියද ගැන තිබෙන උනන්දුව හරි අඩුය. බොහෝ දෙනෙක් සිතන්නේ නරකාදියේ ගින්දර පාප්වහන්සේ බැතිමතුන්ව බය කිරිමට මයිකල් ආන්ජලෝට බිත්තියේ අදින්න කී දෙයක් කියාය. නිරාගින්න ගැන ජේසු සමිඳුන් කිහිපවතාවක්ම පැහැදිලිව කතා කළේය. දේවමෑණියෝ පාතිමාවේ දරුවන්ට දර්ශනය වී නිරාගින්න පෙන්වූ බව ඔප්පු වේ. එබැවින් ස්වර්ගයද අපායද යන දෙකම ඇත්තකි. මෙහිදී පැහැදිලි වන්නේ අපේ මොලොව ජීවිතය මරණින්ම නිමා නොවන එකක් බවයි. ජේසු සමිඳුන්ගේ උත්ථානයෙන් මෙය අපට ඔප්පු වේ. උත්ථානවූ ජේසු සමිඳුන් අද අපට මේ උපමාව කියන නිසා එදා මෙය අසා සිටි අයටත් වඩා අද අපට මේ උපමාව බලපෑ යුතුය.

http://www.stjosephschurchkanuwana.org/Feast5.php

Please visit above site for St.Joseph's.      

www.stjosephschurchkanuwana.org

True Disciples of Jesus Christ........

Gospel. Lk. 14: 25- 33.

From all his disciples Jesus expects complete detachment. Detachment even from one’s own household is the cross one has to carry as Christ’s follower. Whoever does not do so, is like the foolish builder or the foolish king who did not plan ahead.

Reflection.

This readings invite us to change ourselves and to be detached from the world so that we would become true disciples of Christ; for by being attached to the world we cannot come to the knowledge of some things of the world. Therefore there is a need for a change in our lives. If we wish to attach ourselves to the Lord then we ought sit and evaluate and plan our lives, lest we be rejected at the end.

ආදරයේ උල්පතට ලංවන්නේ කවදාද ?

ශු: ලූක් 14 : 25 - 33

තම පියාටද මවටද දරුවන්ටද වඩා උන්වහන්සේට ආදරය කරන්නැයි කියන කතාව අප තේරුම් ගත්තේ වැරදියටය. උන්වහන්සේට වැඩියෙන් ආදරය කරන්නැයි කියන විට උන්වහන්සේ අදහස් කරන්නේ තම පවුල් ජීවිත කඩාකප්පල්කරගෙන උන්වහන්සේට ලංවන්නැයි කියා නොවේ. ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් දෙයකි. එනම් උන්වහන්සේට වැඩියෙන් ලං නොවී කිසිම කෙනෙකුට තම දරු පවුලට නංවිය නොහැකි බවය. දෙවියන් වහන්සේට අන්හැම දෙයකටම වඩා ආදරය නොකරන කෙනෙකුට වෙන කිසි කෙනෙකුට හරියට ආදරය කිරීමට පුළුවන්කමක් නැත. අන් හැම කෙනෙකුටම වඩා උන්වහන්සේට ආදරය කිරීම යනුවෙන් උන්වහන්සේ අදහස් කරන්නේ ආදරයේ උල්පතට මුලින්ම හොඳින් සම්බන්ධවී සිටීමේ වැදගත්කමයි. දෙවියන් වහන්සේට ආදරය නැති මිනිසුන් කව්දැයි ඔවුන්ගේ දරු පවුල් දෙස බැලූ විට පෙනේ. දහමට මුල් තැන නොදෙන දරුවන් සමග එකට එකතු වී යාච්ඤා නොකරන පල්ලියක තම විවාහය සිදු නොකළ දරුවන්ව කි‍්‍රස්තියානි නොකළ පවුල්වලට පැවැත්මක් නැත. ඊට හේතුව ඔවුන්ට පෝෂණයක් නැතිවීමය. එවැනි පවුල් පොඩි ප‍්‍රශ්නයකට මුහුණදීමට දන්නේ නැත. එකිනෙකා ඉවසන්නේ නැත. දරුවන් ඇති තැනත් නැති තැනත් රණ්ඩු දබර වෙයි. දරවැන්ද දෙමව්පියන්ගේ වැරදි දකී. විශ්වාසනීයත්වය පිරිහේ. පවුල විසිරේ.

ස්වාමීන් වහන්සේ කියන්නේ උන්වහන්සේට ආදරය කරන අය තම බිරිඳටද දරුවන්ටද ආදරය කරන්නට දන්නා බවය. යමෙක් උන්වහන්සේට අන් හැමෝටම වඩා ආදරය කරන්නේ නම් ඔහු තම බිරිඳටද දරුවන්ටද කරන ආදරය ඒ තරමටද ඉහළ යන බව ජේසු සමිඳුන්ගේ අදහසයි.

Meek and Humble………

Gospel. Lk. 14: 1, 7- 14.

Through the parable of the banquet Jesus teaches the Pharisees to be humble and avoid taking positions of honor and higher places. Jesus also advises them to be generous and charitable when they give alms.

Reflection.

Today’s readings invite us to be meek and humble so that the Lord would be glorified in and through us. This meekness should come from our inner self so that it would be true and genuine. The external could be a show off or a fake. That is why it should come from within. For it is in the heart; the inner thoughts; the genuiness that matters. The Lord blesses those who are meek and humble. Not only the Lord even the world respects and glorifies those who are meek and humble. This is very evident in today’s readings.

Meek and Humble………

neyem;alu

Gospel. Lk. 14: 1, 7- 14.

neyem;alu ls;=kq Èúfha wNsfhda.hhs

      wo Èk iñ|dKka jykafia ;uka jykafiaf.a ryia t<sorõ lrkafka wyxldr yd ;uka Wiia hehs is;k whg fkdj neyem;a yd ksy;udkS whg nj mila lr fohs'

     wm ish,a,ka <Õd ù isákafka ish,a,kaf.a úksYaphldr foúhka jykafia fj;g;a" kj .súiqul ueoy;aldrhdKka jQ fÊiqia jykafia fj;g;a nj fmkajd fohs'

                                       wm ieug b;du;a w,xldr mKsjqvhla fÊiqia jykafia fmkajd fohs' fÊiqia jykafia ;=< ;sfnk úfYaI;ajh jkafka Tjqka jykafia yeu úgu Wmud" foaYkd ;=<ska wmf.a ls;=kq Ôú; bÈßhg f.k hdug WmldÍ jk mKsjqvhla bÈßm;a lsÍuhs' tu ksid Tjqka jykafia wm ojfia§ wm ieug wdrdOkd lrkafka neyem;alu ;=< wm ls;=kq Èú wdf,dalu;a lr.kakghs'

Jesus tells His disciples what His mission is. He has come to the world in order to cleanse it.

Êj,s;lu;a Wkkaÿj;a wmf.a is;aj, we;sfõjd'

 Æla 12(49-53

      .skaor j¾. folla ;sfí' tlla ,sfma m;a;=jk .skaorh' wfkl ysf;a m;a;=jk .skaorh' zzuu fmdf<dj u; .sks,kag wdfjñ'ZZ hs Wkajykafia lshk úg Wkajykafia woyia lrkafka ysf;a m;a;=jk .skaor .ekhs' fuh jvd;a meyeÈ<s jkafka Wkajykafia blaì;sj mjik jpk j,sks' zzug tla;rd fn!;siauhla ,nkakg ;sfí' th bgqjk ;=re uu ±ä is;a fõokdfjka miqfjñZZhs Wkajykafia lshhs' zzis;a fõokdfjka miqùuZZ hkqfjka mßj¾;kh lr we;af;a Wkajykafiaf.a mdial=j wrnhd isf;a ±,aù  ;snqKq wdYdj;a fkdbjis,a,;ah' 

Pray for our Mother Land.........

wm wdorKSh ujqnsu fojshka jykafiaf.a yia;hg Ndr lruq’

irAjn,Odrs fojs mshdKka jykai” Tnjykafiaf.a Y=oaO ,shjs,a, wkqj kslauhdu isoaOsfha igykaj we;s wdldrhg’ Tnjykafia ck;djf.a fjzokdjg ijka oS” Tjqka tu jy,a ;;ajfhka uqojd,Sug ishMZ lghq;= iqodkuz lr we;s njh’ th wms jsYajdi lruq’ tu wjia:dfjzoS Tnjykafia jsiska u f;`rd.;a fiajlhd jYfhka fu`fiiaj m;alrk ,oS’ tu isoaOsh f,dfjz ish,q u ckwr.,j,g uy;a wdorAYhla imhd we;s nj wms taldka;fhka u ms<s.ksuq’ th” fuf,djg nysjk iEu ck fldgilf.a u hym; wfmalaId lrk Tnjykafiaf.ao n,dfmdfrd;a;=jhs’ Tnjykafia tu ck;djf.a fjzokdjg ijka fok njo wms jsYajdi lruq’

tod foaj ck;djf.a b;sydih mqrdu” foaj jpkh Tiafia igykaj we;s wkaoug i|ykaj we;s jsYajdifha i;H;djhka Tiafia wmg meyeos,s jkafkao Tnjykafiaf.a jsuqla;sodhl ls%hdj,shhs’ tu ft;sydisl ldrKd flfrys jsYajdih ;nk ieug werhquz lr we;af;ao irAjn,Odrs yd hymf;a iajdushdKka jk Tnjykafia flfrys ia:Aridr jsYajdihlska osjs f.jSug;a” i;Hh” hqla;sh” hym; ksielj ch.kak njg;a ksiel n,dfmdfrd;a;=fjka isgSug;ah’ ;jo” foaj fma%uh flfrys wl,xl meyeoSulska hq;=j ify`or;ajfha osjshlg u.Z ilid .ekSug;a lrk b,a,Sug odhl jSug;ah’

What is Purgatory.......

Y=oaO.sksia:dkh

—ud fjkqfjka wkqlïmd lrkak' ud fjkqfjka wkqlïmd l< hq;= jkafka" uf.a ñ;%jreks Tn u.ska foúhka jykafiaf.a yia;h ud fj; fy<kq ms‚ih'˜

fï f,dalfha Èú f.jk ish ñ;=rka yuqfõ y~ .ik Y=oaO.sksia:dkfha È<s÷ wd;auhkaf.a lkak,õj" wdhdpkh" yojf;a .eUqreu ;ekska kef.k wf|dakdj úfgl yoj;a ojk heÿuls' wfydaæ fndfyda fofkla Tjqkg ìysßj fjfi;s'

iuyr lf;da,slhka fndfyda ne;snr jqj;a Y=oaO.sksia:dkfha wd;auhka fkd;ld yßñka lghq;= lsÍu ,Êcd iy.; fkau f;areï .; fkdyels fohls' fï u.ska ;yjqre lrkqfha Tjqka Y=oaO.sksia:dkh úYajdi fkdlrk njhs'